Opis

Pochodzenie i siedlisko: Argentyna, Brazylia i Urugwaj.

Siedlisko: Łąki, suche lasy i sawanna w ciepłym klimacie zimowym, w którym występują sporadyczne przymrozki.

Opis: Butia capitata jest średniej wielkości, mrozoodporną i jednopienną palmą z długimi pierzastymi liśćmi, które wyginają się do wewnątrz w kierunku grubego, mocnego pnia i ponownie zakrzywiają się w kierunku ziemi. Dorasta tylko do 6 m (wyjątkowo 8 m) powoli, ale stabilnie. Łatwo go rozpoznać po pięknych, pierzastych liściach.
Pień: Mocny, krępy, wyprostowany/wyprostowany 3,5-4,5 m wysokości, 30-50 cm średnicy. Zwykle stare łodygi liści utrzymują się przez lata, ale okazy z czystymi pniami nie są rzadkością.
Korona: symetryczna, otwarta; liść ułożony spiralnie, rozłożony ok. 3-4,5 m²
Liście: Długie, nieparzysto pierzasto złożone (pierzaste), od jasnozielonego do niebieskawo-szarego, dorastające do 1,5-3 m długości. Ogonek długości około 60-120 cm z kolcami wzdłuż obu krawędzi. Margines liścia cały; ulotki liniowe z żyłkowaniem równoległym
Kwiaty: biało/kremowe/szare
Owoce: Dojrzałe owoce są wielkości wiśni i żółtawej pomarańczy. Owoce nazywane często daktylami pindo są jadalne, raczej smaczne, ale niezwykle cierpkie i słodkie, z miąższem przypominającym twardy ananas. Owoce przyciągają wiewiórki.
Uwagi: W tym rodzaju występuje kilka innych gatunków o bardzo podobnym wyglądzie, między innymi: Butia yatay, Butia eriospatha i Butia paraguayensis. Wszystkie te łatwo hybrydyzują i wiele roślin oferowanych jako Butia capitata może być hybrydami. Butię można również skrzyżować z Syagrus romanzoffiana, aby uzyskać bardzo przystojną hybrydę.

Uprawa i rozmnażanie: jest to łatwa w uprawie palma, która lubi piaszczystą glebę, ale jest przystosowana do gliny i gliny zarówno lekko zasadowej, jak i kwaśnej. Ważny jest również dobry drenaż. System korzeniowy tego gatunku jest bardzo wrażliwy, a okaz dobrej wielkości jest niezwykle trudny do wykopania i przesadzenia w inne miejsce. Butia capitata różnią się kształtem. Osobniki hodowane na suchych i/lub nieurodzajnych glebach są zwykle mniejsze i mają mniejsze liście. Światło wpływa również na formę rośliny, podczas gdy rośliny uprawiane w pełnym słońcu są bardziej zwarte.
Nawożenie: Potrzebujesz idealnej diety nawozowej zawierającej wszystkie mikroelementy i pierwiastki śladowe lub nawozu o powolnym uwalnianiu. Niedobory mikroelementów są sporadycznymi problemami. Jeśli nie dostanie wystarczającej ilości Mn i Fe, liście przybierają raczej niezdrowy żółty kolor. Niedobory mikroelementów ujawniają się tylko w glebie o wysokim pH.
Podlewanie: Toleruje suszę, rozwija się w dość suchym i gorącym klimacie, ale cieszy się również klimatem deszczowym i okazał się tolerować wiele różnych warunków. Na obszarach, gdzie przeważa letni deszcz, wydaje się, że przy tak dużej ilości wody szybko rośnie, ale nie chce siedzieć w stale mokrej, błotnistej glebie. Korzenie i dolny pień mogą gnić, jeśli gleba jest zbyt wilgotna.
Światło: preferuje pełne słońce, ale toleruje pół cień.
Mrozoodporność: to jedna z najtwardszych palm pierzastych, tolerująca temperatury do około -10 °C; jest powszechnie uprawiany w ciepłych regionach o klimacie umiarkowanym (strefy odporności USDA: 8-11). Ta palma polecana jest w klimacie subtropikalnym i tropikalnym.